Ruch najlepszą forma przerwy w nauce

Czas obowiązywania nauczania w formie zdalnej przedłuża się. Taka forma nauki wiąże się z koniecznością długotrwałego przebywania  dziecka w pozycji siedzące, przed monitorem komputera, dodatkowo nadal jesteśmy zmuszeni przestrzegać zasad izolacji co znacznie zmniejsza czas, jaki spędzamy na świeżym powietrzu w ruchu.

Nie zapominajmy, że do efektywnej nauki dziecko potrzebuje przerw.

Badania wykazują, że koncentracja jest efektywna  w określonych przedziałach  czasowych, w zależności od wieku dziecka.

Wiek dziecka                                                          czas koncentracji uwagi

2-4 lata                                                                     ok 5-15 min

5-7 lat                                                                       ok 15-25 min

8-10 lat                                                                     ok 25-35 min

11-13 lat                                                                   ok 35-45 min

14-16 lat                                                                  ok 45-55 min

 

Przerwą w nauce nie może jednak  być włączenie ulubionej gry lub obejrzenie bajki / filmu. Najszybciej dziecko wypocznie i będzie gotowe do kolejnej dawki nauki jeśli czas spędzi w ruchu. Każda forma ruchu,  jak najbardziej też taka, którą można zapewnić bez wychodzenia z domu, dostarcza nam stymulacji przedsionkowej, która z kolei niejako w reakcji zwrotnej doskonali funkcje percepcyjne dziecka ( wzrokowe, słuchowe), poprawi napięcie mięśniowe, reguluje stan pobudzenia.

Zachęcam do obejrzenia  krótkiego filmu, który świetnie przybliża to zagadnienie.

https://www.youtube.com/watch?v=H8JZcQdgbH4&feature=youtu.be&fbclid=IwAR0AEzoudQB4wFevUlp1ZxB35JlMjVA6utiI3a-2722-CYxo2XSgafGcuyM&app=desktop

 

Bardzo istotna jest regulacyjna funkcja stymulacji przedsionkowej ( czyli aktywności ruchowych), odpowiednia forma ruchu może poprawić koncentrację dziecka nadpobudliwego, a także pobudzić do aktywności dziecko, które jest zniechęcone, bierne. Wystarczy obserwować jak różne zabawy wpływają na dziecko i proponować te, które w danej chwili będą potrzebne. Zazwyczaj spokojny jednostajny ruch ( np. huśtanie , kołysanie,) uspokajają, a zabawy bardziej energetyczne ( podskoki, aktywności, których  dopiero się uczymy – wykonujemy je po raz pierwszy) pobudzają układ nerwowy. Dzieci, które maja problemy z integracją sensoryczną, reagują czasem odmiennie, a nawet ich reakcje są różne w zależności od dnia, samopoczucia, ilości bodźców, z jakimi w tym dniu się zetknęły. Do tego żeby dostarczyć podstawowej stymulacji przedsionkowe, nie jest konieczny wyszukany sprzęt. Wiele pożytecznych, rozwijających zbaw można wykonać bez sprzętu, lub używając przedmiotów, które są w domu.

 Oto propozycje takich ćwiczeń

  1.  Stymulacja przedsionkowa, obustronna koordynacja
    • Kołyski na plecach: przód-tył, na boki
    • Kołyski na brzuchu
    • Turlanie się
    • Podskoki: obunóż, na jednej nodze, przeskoki z nogi na nogę, skakanie wokół własnej osi
    • W siadzie obroty wokół własnej osi
    • Przyjmowanie i utrzymywanie pozycji „bocian”, „jaskółka”
    • Chodzenie wzdłuż rozłożonej linii, chodzenie stopa za stopą ( w przód i w tył)
    • W leżeniu na plecach robienie orła „na śniegu”, to samo zadanie w pozycji „ na brzuchu”
    • „Pajace”
    • walki kogutów”
    • tory przeszkód ( można zrobić tunel z ustawionych w rzędzie krzeseł pod którym trzeba się przeturlać, można wykorzystać duże pudła kartonowe)
  2. Przekraczanie linii środkowej ciała
    • Chodzenie krzyżując nogi
    • „Samolot” – siad w rozkroku, dotykanie ręką przeciwnej stopy
    • Zabawa z przyczepianiem i zdejmowaniem spinaczy pościelowych do ubrania w okolicy różnych stawów; przyczepia i zdejmuje przeciwną ręką( z prawej nogi zdejmuje lewą ręką itd.)
    • W leżeniu na plecach przekładanie przedmiotów leżących po lewej stronie ciała na prawo i odwrotnie
    • W pozycji stojącej krążenia ramion, ręce krzyżują się
    • ćwiczenia w których prawa ręka dotyka lewego ucha, ramienia, łokcia, kolana i odwrotnie
  3. Planowanie ruchu
    • Naśladowanie sposobu przemieszczania się zwierząt ( zając, żaba, niedźwiedź, pies itd.)
    • Rytmy – wyklaskiwanie, uderzanie o uda, tupanie ( naśladowanie zabawy w parze z inną osobą)
    • Podrzucanie i łapanie piłeczki/woreczka ( podrzut klaśnięcie, przerzucenie z ręki do ręki itp.; w różnych pozycjach)
    • Podskoki, chodzenie po wyznaczonych polach ( według określonej sekwencji np.: według kolorów, numerów)

 

https://www.facebook.com/noorabidahsaad/videos/10217651371058104/

 

  1. Ćwiczenia poprawiające poziom grafomotoryczny
    • Krążenia ramion (5x małe kółko, 5x średnie, 5x duże)
    • Mocne zaciskanie dłoni ( 10 razy ścisnąć, rozluźnić – kciuk na zewnątrz)
    • Pływanie na „sucho” ( ruchy jak w kraulu, jak na grzbiecie, jak w żabce)
    • rysowanie „ leniwej ósemki” – rysujemy zawsze od środka w kierunku lewego górnego rogu. Dziecko może rysować po linii wzorcowej. Może prowadzić auto po trasie w kształcie leniwej ósemki, można rysować ósemkę w powietrzu prze sobą pamiętając o wyśrodkowaniu tzn środek ósemki jest na wysokości nosa
    • Ćwiczenia uzupełniające
      • Taczki
      • „spacery palcami po stole”
      • unoszenie palców – ręce na stole, uniesienie jednocześnie tych samych palców w obu dłoniach
      • zabawy spinaczami do pościeli ( np.: przypinanie ich do metalowej puszki a później odpinanie w różnej kolejności według kolorów, co druga itp.)
      • zabawa piłeczką do tenisa stołowego i gumową gruszką: dmuchanie gruszką gumową na piłeczkę i skierowanie jej do wyznaczonego celu
      • zabawy kukiełkami, pacynkami
  1. Ćwiczenia płynnego wodzenia wzrokiem
    • Przesuwanie przed oczami dziecka obiektu ( np.: ołówka z nasadką) w odległości ok. 40 cm od oczu, po łuku ok. 180 stopni, ćwiczenie można powtarzać kilka razy dziennie po około 1 minucie.

Ruch oczu powinien być płynny, głowa nieruchoma.

Podczas wszelkich zajęć w pozycji siedzącej na krześle dziecko musi mieć stopy wygodnie podparte ( kąt ugięcia nóg w kolanach i stawie skokowym blisko 90 stopni), dobrze gdyby siedzisko krzesła było miękkie i sprężynujące.

 

                                                                                                                       Terapeuta integracji sensorycznej

                                                                                                                             Urszula Kwaśnica-Zielińska

 

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Materiały online. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.